Ātura (adj.) [Sk. ātura, cp. BSk. ātura, e. g. Jtm 3170] ill, sick, diseased; miserable, affected S iii.1 (˚kāya); A i. 250; Sn 331; Vv 8314 (˚rūpa = abhitunna -- kāya VvA 328); J i.197 (˚anna "food of the miserable", i. e. last meal of one going to be killed; C. expls. as maraṇabhojana), 211 (˚citta); ii.420 (˚anna, as above); iii.201; v.90, 433; vi.248; Miln 139, 168; DhA i.31 (˚rūpa); PvA 160, 161; VvA 77; Sdhp 507. Used by Commentators as syn. of aṭṭo, e. g. at J iv.293; SnA 489. -- anātura healthy, well, in good condition S iii.1; Dh 198.